हिमलाट
हिमलाट पहांटे पहा जगावर आली !
मुखिं पिळून मद्यास्तव द्राक्षांचे घोस
पाडीत मळे मोत्यांचे चरणीं ओस
उद्दाम धावते करित दुभङ्ग धरेस
करकरां पांखरें रगडी दाताखालीं
हिमलाट पहांटे पहा जगावर आली !
श्रीमन्त महालीं तिथें हिला न थारा
मखमाली दुलया देती मधुर उबारा
डोकावुन पळते कापत हीच थरारा
हो काय दरारा कनकाचा भयशालीहिमलाट पहांटे पहा जगावर आली !
पाहून परन्तू कुठें कुडाचीं खोपीं
कंगाल कांबळीं टाकुन गेले झोंपी
शेंकडों कवाडे ! वाट जावया सोपी
कडकडून पडते तेथें लांब भुकेलीहिमलाट पहांटे पहा जगावर आली !
ज्योतींतुनि धावत या तेजःकण सारे
या यज्ञांतिल अन्सरणांतील निखारे
रे ढाळ नभा, तव ते ज्वालामय तारे
पेटवुं द्या वणवा कणाकणांत मशाली
हिमलाट पहांटे पहा जगावर आली !कवी – कुसुमाग्रज