जोगीण | कुसुमाग्रज कविता जोगीण | कुसुमाग्रज कवितासाद घालशील तेव्हाच येईन जितकं मागशील तितकच देईन. दिल्यानंतर देहावेगळ्या सावली सारखी निघुन जाईन. तुझा मुगूट मागणार नाही सभेत नातं सांगणार नाही. माझ्यामधल्या तुझेपणात जोगीण बनून जगत राहीन.कवी – कुसुमाग्रज0share Pinterest WhatsApp Facebook